55 hiritan Sandra Peñaren izena izan da gure bandera. Epizentroa, Sevilla. Han 30.000 gaztek hiriaren erdiguneak gainezka egin arte bete dugu, Plaza Berritik San Telmo Jauregira. Andaluziako hiriburu honek inoiz bizi izan duen ikasle manifestaziorik handiena da. Sandraren irudiek, hura gogoratzeko justizia eta bere familia eta lagunekiko elkartasun mezuek, protesta guztia betetzen zuten. Baita gure amorruak ere, Sandrak hor egon behar baitzuen gurekin. Sandrak bizirik jarraitu behar luke.
Hunkitu besterik ezin dugu egin bere familiak lagundu gaituela jakitean. Ikasle mugimenduaren maitasun eta babes osoa sentitu izana espero dugu, guk ere bere ausardia eta borroka sentitzen dugun bezala, krimen sozial hau zigorrik gabe gera ez dadin. Dena emango dugu hori lortzeko.
Malagan, Kordoban, Granadan, Jaénen, Cádizen eta Huelvan, batera ¡Sandra, hermana, nosotras no olvidamos! abestuz. Madrilen 15.000 gazte eztarria urratu arte: ¡Basta ya de acoso escolar! 10.000 inguru Bartzelonan, Tarragonan, Gironan eta Lleidan, argi eta garbi esanez: No són suïcidis, són assassinats! Valentzian, Alacanten eta Castellónen beste milaka lagunek salatu dugu: Falten psicòlegs i sobren fatxes!
Euskal Herrian ere oso indartsua izan da mobilizazioa, 4.000 Bilbon eta milaka Donostian eta Gasteizen, hau galdetuz: Baliabideak non daude? Santiagotik Vigora, Ourensera, Pontevedrara, Lugora eta Coruñara, Galiziako ikasleok plazak bete ditugu oihuka: Colexios culpables, sistema responsable! Gauza bera Xixonen, Oviedon, Zaragozan, Murtzian, Santanderren, Badajozen, Valladoliden, Mallorcan, Ciudad Realen, Tenerifen, Segovian… Ezinezkoa da denak aipatzea. Orduak eta orduak oihuka: ¡Fuera matones de nuestras aulas!, ¡Vuestros protocolos son una mierda! y ¡No es un caso aislado, es la realidad! Isiltasunaz nazkatu garelako.
Borroka egun hau Sandrari eta bullying izeneko munstro horren biktima guztiei omenaldirik onena da. Horregatik exijitu dugu Irlandesas de Loreto itunpeko ikastetxeko zuzendaritza batzordearen berehalako dimisioa, horregatik seinalatu dugu hezkuntza eta osasun publikoak suntsitzen dituen eta gure bizitzak mespretxatzen dituen Andaluziako Juntaren erantzukizuna.
Eskola jazarpena lehen mailako arazo soziala da. Zenbat bizitza gehiago galdu behar dira Hezkuntza Sailek eta Gobernu zentralak zerbait egin dezaten? Gutxiago hitz egin dezatela haurtzaroaren eta gaztaroaren garrantziaz, eta milioika euro gehiago inbertitu dezatela hezkuntza eta osasun publikoak salbatzeko. Ikastetxe guztietan psikologo, orientatzaile, gizarte-hezitzaile eta bitartekarien kabineteak egon daitezen eta ikasleak, familiak eta irakasleak bullyingaren aurka hezi eta prestatzeko plan serio eta sendo batekin.
Kontzientzia antifaxista erakustaldi itzela ere izan da gaurkoa. Argi dago gure ikasgelak bizi garen gizartearen isla direla, non eskuin muturrak bere gorroto diskurtso arrazistak, matxistak, homofoboak eta transfoboak… zigorgabe zabaltzen dituen sare sozialetan, tribuna parlamentarioetan eta kaleetan zehar. Garenak garelako jazartzen, iraintzen eta erasotzen gaituzte, desberdina zapaldu nahi dutelako eta beren kanonetan sartzen ez direla uste dutenaz barre egin nahi dutelako. Soberan dauden bakarrak haiek dira! Ez ditugu onartuko haien indarkeria eta gorrotoa!
Ikasle Sindikatutik bihotzez eskerrak eman nahi dizkiegu gaur mobilizatu diren ikasle guztiei, beren istorioak eta beldurrak partekatu dituztenei, gurekin izan diren familiei, babesa eman diguten irakasleei eta gurekin batera hain beharrezkoa den bandera altxatu duten elkarte eta kolektibo guztiei.
Borroka hau amaieraraino eraman behar dugu, ikastetxe bakoitzean eskola-jazarpenaren aurkako kanpaina handi bati ekinez. Ikasle Sindikatua zuen tresna da bullying-a salatzeko eta kolektiboki borrokatzeko. Ahaldundu gaitezen matoien eta euren politika atzerakoiekin adoretzen dituztenen aurka.
Ez gara inoiz gehiago isolaturik egongo, ezta isilik ere.
Elkarrekin, lortuko dugu.