Harrotasun kritikoaren manifestazioak jendetsuak izan dira. LGTBI kolektiboa herri palestinarrarekin!

Zaila da asteburu honetan Harrotasun Kritikoaren manifestazioetan sentitu dugun indarra deskribatzea.

Harrotasun kritikoaren manifestazioak jendetsuak izan dira. LGTBI kolektiboa herri palestinarrarekin!

 

Gaurko argazki gehiago: https://www.flickr.com/photos/192331065@N02/albums/72177720318395508/with/53827741124

Zaila da asteburu honetan Harrotasun Kritikoaren manifestazioetan sentitu dugun indarra deskribatzea.

Ostiralean, hilak 28, eta larunbatean, hilak 29, dozenaka hiritan, milaka eta milaka lagunek gure ostadar eta palestinar banderak hartu ditugu, kufiya lepoan lotu dugu, eta berriro oihukatu dugu Harrotasuna ez dela festa bat, protesta bat baizik.

Irudiek beren kabuz hitz egiten dute. 30.000 pertsona Madrilen; giza marea bat Coruñan eta Vigon; Bilbo eta Gasteiz LGTBI borrokaz tindatuta; gauza bera Oviedon eta Gijonen; Bartzelonako Ramblak petatuta, ehunka gehiago Tarragonan eta 5.000 baino gehiago Valencian. Sevillan, bai Trans Martxak bai Harrotasunaren protestak berriro aldarrikatu zuten feminismoa ez dela transfobia eta ez dugula atzerapausorik emango trans eskubideetan.

Bidali dugun mezua, aurten ere, oso irmoa izan da. Lehenik eta behin, nazkatuta gaude kapitalismoak gure borroka merkantilizatzeaz eta gure aldarrikapenak negozio bihurtzeaz. Ekainero jasan behar izaten dugu bankuak, enpresak eta multinazionalak aurpegia garbitzen saiatzea eta beren karrozekin desfilatzea. Corte Ingles, Santander bankua, Repsol, Coca-Cola... eta Pride babesten duten askoz konpainia gehiago etxebizitza duin bat izateko eskubidea ukatzen diguten eta gure auzoekin espekulatzen duten, gure sexu-orientazio edo identitateagatik kontratatzeari uko egiten dioten edo gure planeta suntsitzen duten berberak dira. Horregatik kantatzen dugu etengabe: Gure Harrotasunaren egitekoetatik kanpo!

Bigarrenik, eskuin muturrari gogorarazi genion beti aurrean izango gaituztela. Vox eta Alderdi Popularra, egunez egun beren LGTBIfobia, arrazakeria eta klasismo okaztagarriena erakusten digutenak, dianan jartzen gaituztenak eta zepa soziala gu erasotzeko eta erasotzeko mobilizatzen dutenak, gure etsai aitortuak dira. Badakigu oso mehatxu erreala direla gure eskubideentzat; horregatik, LGTBI klase-mugimendua guztiz antifaxista da. Vox, PP, Vox bera da! Vox, itzuli hamazazpigarren mendera! Faxistak, sionistak, gure zerrendan zaudete.

Eta azkenik, baina ez garrantzi gutxiagokoa, Harrotasun honek mugak gainditu ditu. Ikasturte honetan Palestinako herriari elkartasuna adierazteko altxatu dugun mugimendu izugarriak protagonismo handia izan du asteburu honetako manifestazioetan. Ezin zitekeen bestela izan. Langile klasekoak garen lesbiana, gay, bisexual, trans... horiek izututa begiratzen diogu Palestinan gertatzen ari denari. Eta nazka handiz ikusten dugu, halaber, mendebaldeko inperialismoak eta ustezko "europar demokraziek" Israelgo estatu sionistari egunero egiten dioten aurpegi-garbiketa. Esan digute Israel dela LGTBI eta emakumeen eskubideak errespetatzen dituen herrialde bakarra. Baina nola izan daiteke hain zinikoa? Estatu kolonialista bat non palestinarrak zanpatuak eta erailak diren, non judaismo ultraortodoxoa diktadura teokratiko bat ezartzen saiatzen den... guztiz bateraezina da inolako askatasunarekin.

Kontsigna eta kontsigna artean, kolektiboa Palestinako herriarekin!, denok herri palestinarraren alde borrokatzera ibaitik itsasoraino! edo ez da gerra bat, genozidioa baizik!, aprobetxatzen dugu Pedro Sanchezi eta PSOEri esateko nahikoa dela. Berehala sionismoarekin harremanak moztea nahi dugu. Bere transfobia egunez egun borrokatuko dugun pozoi bat dela. Eta propaganda gutxiago, eta justizia sozial gehiago. LGTBI eskubideak etengabe aurreratzen diren mundu idiliko bat saltzen diguten bitartean, jipoiek gora egiten dutela da errealitatea, Mozal Legeak eta Atzerritarrei buruzko Legeak hor jarraitzen dutela, ez dugula etxerik, ez dugula lan duinik, ezta osasun publikorako sarbiderik ere.

Etengabe borrokatuko dugu. Gure bizitzak horren menpe daudelako. Esperientziak erakutsi digulako borroka kaleetan dagoela eta ez Legebiltzarrean. Eta klaseko LGTBI mugimendu bat eraiki behar dugulako, feminismo antikapitalista bat eta ezker iraultzaile bat, sistema hori erruduntzat joko duena. Benetan aske izan nahi badugu, kapitalismoarekin amaitu behar dugu.

 

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!