Goiza da, eta jende gutxi dabil Amezketako Fernando Amezketarraren plazan (Gipuzkoa). Han azaldu da Jokin Altuna (Amezketa, 1996). Tolosan (Gipuzkoa) bizi da, baina laster itzuliko da jaioterrira. «Oso pozik nago; badut gogoa etxera itzultzeko». Lasai dabil: ile apaindegira joan, paseo bat eman, kafe bat hartu, gurasoei bisita egin... Arratsaldean berotuko du hauspoa: Beotibarren entrenatuko da.
Finala jokatuko duzue igandean Bilbon Aitor Elordiri eta Jose Javier Zabaletari irabazten badiezue. Sinatuko zenuen halakorik txapelketa hasi zenean?
Dudarik gabe. Niretzat benetako finalerdia da finalerako sailkatzeko aukera duzun partida, eta horrelakoa da igandekoa: irabazten badugu, finalean gaude.
Beraz, pozik zaudete egiten ari zareten txapelketarekin?
Oso pozik. Gu ez ginen faboritoen artean. Gu buru-belarri aritu gara gure lana ondo egiten, bikote moduan ere ondo aritzeko. Txapelketa oso biribila egin dugu; bestela, ez ginen hona iritsiko. Baina hona iritsita, beti gehiago nahi duzu. Gure esku dago, eta gure esku dagoen guztia ematen badugu, aukera izango dugu.