Orain dela hiruzpalau urte idatzi zituen Yurre Ugartek Lilurabera liburuko narrazio gehienak. Iazkoa du, ordea, Amnesia anderea izeneko kontakizuna. Bertan ageri da lilura hitza lehen aldiz, pertsonaia baten ahotan. «Hori idatzi nuenean konturatu nintzen hor zegoela ipuin hori gainerakoekin lotzen zuen haria, eta ia guztietan agertzen zen ezaugarri bat zela lilura, kontakizun horietako protagonistak zeharkatzen dituena». Ordura arte liburu proiektu ere ez zena narrazio bilduma bilakatu zitzaion idazleari. Alberdaniarekin plazaratu berri du bere bigarren ipuin liburua dena.
Zortzi narrazio bildu ditu idazleak lan berrian: zazpi fikziozko, eta «bizi-kronika literario musikal» deitu duen azken bat. Eta lilura da, Ugartek berak azaldu bezala, guztiak lotzen dituen ideia. «Liluraberatasunaren kontzeptuak erakartzen nau, lotzen delako gizakiok daukagun zaurgarritasunarekin. Asko interesatzen zait hori esploratzea: Zerk liluratzen gaitu? Zerk ez? Eta zergatik? Gizakion zaurgarritasuna dago atzean». Arteari edo sorkuntzari lotutako ogibideak dituzten emakumeak jarri ditu protagonista ia ipuin denetan: argazkilari bat, diseinatzaile ohi bat, kultur kudeatzaile bihurtutako artista bat, kazetari bat, pop-ari buruzko tesia lantzen ari den doktoregai bat... «Lilurak emakumeongan ezaugarri jakin batzuk hartzen ditu, eta emakume horiek artistak edo sortzaileak direnez, are gehiago. Lilurapean dabiltzan pertsonaiak dira azkenean, edo ibili ziren eta egun ez dabiltza, baina horri buruzko kontakizuna egiten dute».
Jarraitu irakurtzen berria.eus webgunean.