Duela mila urteko datuak apurrak dira: dokumentu batzuk alde batetik eta arkeologia bestetik. Garai bateko ekonomian oso garrantzitsua zen produktuak kontserbatzea, hau da, epe luzean mantenduko zen baliabidea izatea. Dokumentuetan aipatzen diren ondasunak sagastiak eta soroak dira. XV-XVI-XVII. mendeetako dokumentuetan ikusten denez, nekazaritzak soberakina sortzen zuen sagastietan, eta horrela, baserria, sagardogintzaren beharretara egokitutako faktoria agro-industriala bihurtu zen. Modu honetara asetu ahal izan ziren burdingintza eta itsas jardueretako beharrak.