Izan ere, burdin-lan mota asko sutegi horietan egiten ziren, perra-iltze eta perrak kasurako. Zaldi, asto eta mandoen apoak eta idien nahiz behien orpatxak babestu behar ziren, apo eta orpatxen higatzea ekiditeko. Ingude gainean kolpatzen zuten mailuz burdin goria, perraren forma hartu bitartean. Puntero batekin, lau edo bost zulo egiten zitzaizkion perrari, behi edo idien kasuan. Sei zulo, berriz, zaldi aziendarentzako. Eta hau guztia lanerako egiten zen, baserri-lan eta garraiorako. Testigantza xume bat jaso nahi izan da bideo honetan.
Hauspo handiari eraginez, errementariek sutegira bideratzen zuten airea suari bizitasuna emateko. Sutegiak herri askotan ziren. Burdina gori-gori eginda, ingudearen gainean forma berriak ematen zizkieten errementariek mailuarekin. Baserrietan burdin-lanabes ugari behar zen eta konpondu ere egin behar ziren: aizkora, palanka, iltze-palanka, aitzur, are-hortz, eta abar. Duela 45 bat urte edo, nekazaritza mundua mekanizatzen hasi zen. Handik aurrera murrizten, gutxitzen eta desagertzen joan ziren errementari nahiz perratzaileak.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!