Ilunari beldurra izatea argi dago gizarteak eta kulturak eragindakoa izan daitekeela, baina mugikorretako mezuek eragin duten izua? Haurrak eramaten saiatu zen gizonezkoa omen dabil gure herrian. Ondoko herrian bederatzi urteko neska bat auto batean sartzen ahalegindu omen ziren. Ustezko bortxatzailearen irudia zernahi mezu eta hormetan ageri da. Erdia gezurra omen. Auskalo! Kontua da etxeko txikiak aurrera egin ezinik dabiltzala beti atzera begira. Kontuak eskuetatik ihes egin digulako eskatzen dute gaztetxoek eskutik hel diezaiegun.
Beldurra, arrisku momentuak sortzen duen alerta egoera bat da, eta askotan, egoera hau, bizitzeko beharrezko izaten omen da. Zoritxarrez, ordea, beldurra, arriskua ez dagoenean ere agertzen da, eta horretara noa ni. Zertan ari gara? Kontuz ibiltzeko aholkatzea eta haurrak babestea ezinbestekoa dugu, ados, baina ez ditzagun izuaren eta panikoaren zurrunbiloan barneratu. Beldur ebolutiboa izan daiteke baina gurasoak ere bagara eboluzionatu behar dugunak. Orain ere neskatilak dira galtzaile, eta ikasgelako mutikoak ausart jokatzera kondenatuak.