Gure esku dago

Zertara joan zara Lazkaora, izeba? Halaxe galdegin dit ilobak eta halaxe erantzun diot nik: Nire esku zegoena egitera joan naiz amesten dudan herri baten alde, laztana. Hara, begira ezazu nire ezkerreko eskura, eta zuk ulertzeko moduan azalduko dizut.
Hatz txikia Goierriko herri txiki bat da, eta egun batean sukaldeko lanetan hasi zen. Eltzea sutan jartzean herria nola berotzen den ikustarazi nahi izan zuten.
Hatz nagiak, kasu batzuetan ezkontza eraztuna darama, eta gaur ere ilusioa eta amets egiten jarraitzeko indarra ezkondu ditu, eta eltzean egosten ari den gazta zatiari gatz pixka bat bota dio.
Ondoren erdiko hatz luzea etorri da, eta sukaldeko atea zabaldu du, eltzeko usain gozoa auzora zabal dadin. Auzokoak ez ezik herriko denak gonbidatu ditu euren ospakizunera.
Hatz erakusleak, berriz, banan bana gonbidapena jaso duten horiek bidean jarri ditu, elkarri eskutik helduta, elkarri bidea erakutsiz, bidezidorretan galdu gabe utopiak ziruditen autopistak zabalduz.
Azkenik hatz lodia edo erpurua etorri da. Eta hatz honek dena jan du. Eltzekoa eskuz heltzeko ordua zen, eta ia mundua ere jan du. Hitza da jan ez duen bakarra. Hatz erpurua helburuaren ardatz bihurtu da, eta elkar elikatu dugu gaur, elkarri eskua emanda. Hatz izerdituetan gerora izerdia non isuri behar den erakutsi nahi izan diogu eskua gure gainetik jarri duen orori.
Gaur istorio edo pasarte bat izan zitekeena historia izan da, pasa arte sinestea zail zena. Bejoindeigula!