Hala ere, oraindik, lanak zaila izaten jarraitzen du. Baserriko lanak ez du jai egunik, ez da makina baten aurrera joan eta zortzi ordu sartzea, ondoren kobratuko duzunaren itxaropenean, baserriko lana etengabea da, baserriko lana hori baino askoz gehiago da.
Nahiz eta baserriak zer nolako eragina duen ikusi euskal gizartean, gaur egungo erakunde ekonomikoek ez dute asko laguntzen hori aurrera bultzatzen. Baserritarrari huskeria bat ordaintzen zaio bere produktuengatik, benetan irabazten dutenak maioristak baino ez dira, eta gaur egun, ganadua duen baserri batek inbertsiorik egiten ez badu, ez du bizitzeko adina ematen.
Hemendik urte batzuetara baserria museo gisa erabiliko dugu eta ez dugu ahaztu behar baserriarekin batera, euskal kultura eta ohitura zaharrak bertan hilko direla, baserria baita hauen oinarri nagusia. Kontsumi dezagun beraz lurrak zuzenean emandakoa eta batez ere, lanean dabilen baserritarrak aurrera egin dezan, zuzenekotik kontsumi dezagun gu baikara azkenean, sektore honen sostengua.