Elkartasun garaiak aldatuz doazela iruditzen zait. Jakin badakigu gure inguruan mila arazo daudela: langabezia tasa altua, etxe-gabetzeak, pobrezia maila gero eta altuagoa, presoen dispertsioa, gaixotasun larrien ikerketari aurre egin ezina, eta abar. Jakin badakigu arazoak badaudela, baina euri tanta horiek gu zipriztindu ezean, kasu askotan behintzat, ez dugu behatzik mugitu ere egiten. Gupidatu bai, noski baietz, baina aurre egiten saiatzeak sortzen digun esfortzua handiegia da nonbait.
Oraingo honetan, bada Ibarran Oier izena duen mutiko baten eta bere gurasoen laguntza eskaria. Sanfilippo gaitza pairatzen du Oierrek eta gaixotasun honen ikerketan sakontzeko dirua behar dute. Antolatu dituzten ekimenen artean mugikorren bilketa dago. Artikulu hau irakurtzen ari zareten gehienok izango dituzue mugikor zaharrak etxeko txokoren batean gordeta hautsa hartzen, sekula gehiago balioko ez zutenaren ustean. Ordea, mugikor xahar horiek askorako balio dezakete oraingoan. Mugikorrak Alegiako eskolan, Tolosako Laskorain Ikastolan eta Amasa-Villabonako Malkar astialdi taldean utzi daitezke. Piztu zuen elkartasun zentzuak eta eraman zuen mugikorrak hauetako tokiren batera. Bustitzeak, noizean behin, merezi du eta!
Azken aldi honetan euri eta euri ari du gurean. Urtarrila izanik eta Euskal Herriko klima kontuan hartuta ez da harritzekoa, baina gizakiok nahiago izaten dugu aterpean ibili, inon busti gabe. Ez naiz noski, bustitze literarioaz ari, gizakiok mundu eroso honetan hartzen dugun jarrera pasiboaz baizik.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!