Emozioaren gaira etorriz, egia da itzulpen horiek gehienez sor dezaketena zeresana dela. Emozionalki atxikimendu handiagoa lortzen duten itzulpenak badaude, ordea: bikoizketak. Film askotan ikusi ohi dugun aktore bati beste batean ahotsa aldatzen diotenean, ez al zaigu arraroa egiten? Are gogaikarriago, ahots aldaketa telesail berean gertatzen bada...
Zer esanik ez, bikoizketa hori ama hizkuntzan eta haurtzaroan egiten bazaigu. Aurreko batean Joseba Etxebarria bikoizlea gonbidatu zuten Hitzetik Hortzera-ra. Haurtzaroko oroitzapenak piztu zizkidan, niretzat eta orduko hainbat euskal haurrentzat hori baita Son Gokuren ahotsa; Son Gokuren mundua, guretzat, euskaraz den bezalaxe. Eta, orain jakin arren mundu haiek beste dimentsio asko dituztela eta hizkuntza gehiagotan egiten dutela haietan, askoz ere naturalagoa egingo litzaiguke oraindik ere marrazki horiek euskaraz bizitzea.
Jatorrizko hizkuntzan filmak ikustea gauza ederra da, bikoizketan gal daitekeen esanahi sortari eusteko; baina, ama hizkuntzan egin ahal izatea ere bai, bereziki, haurra zarenean. Mila esker euskal bikoizleei mundu horiek hurbilagoko egiteagatik.
Komunikazioa eta emozioak lotzen zituen jardunaldiak izan ziren duela gutxi. Tartean, itzulpena jorratu zen eta, sarreran, aldartea goxatzeko egin ohi diren aipamen horietako batean, esan zuen hizlariak maiz filmetan itzulita ikusten ditugun izenburu aldaketa zelebreek, itzulpenetik harago, promoziorako estrategiak jarraitzen dituztela.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!