Irailean estreinatutako koadernoaren lehen orrietan izaten da idazkera txukunena; agenda liburua ere hitzordu guztiekin orduantxe beteena. Monopolyan hasi eta ahalik eta gehiena geureganatu nahi dugu: aerobica asteartez eta ostegunez, ingelesa astelehen, asteazken eta ostiralez, argazkilaritza ikastaroa ostira... oh! Tetrisean, game over.
500 piezako puzzlea azkenean ondo osatuta, batetik bestera txingoka ibiltzea tokatzen da gero. Eta hasieran zapiaren jokoan egokitutako abagune guztietan puntua eraman nahi izan arren, amaierarako ezkutaketan jolasten amaituko dugu, gainezka eginda eginbeharren eguneroko harrapaketan heldu ez gaitzaten.
Utzi zerbait urtarrileko pockerrerako: asmo berrien izenburupean, apustu handiak egiten dira urte hasieran, eta abiatu da jolasa berriro.
Telesketchean idazten dugu oporretatik bueltan: zabar. Eskuak berriro ere arkatzera ohitzea ez da lantegi erraza eta are zailagoa Scrabblean elkarrekin jarritako hizkiak lotzen. Tabuan hasten gara orduan, aldamenekoek oraindik mihi puntaraino iritsi ez zaigun hitzarekin esan behar dugun horretan gu lagunduz. Baina, ez diogu geure buruari herdoiltze honetan denbora luzerik egin dezan uzten.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!