Ilunak ekaitza dakar
ezinbestean, zakar
eta horren zalapartak,
hotsak, hotzak, argi apartak,
sentiarazten nau koldar.
Txiki. Zaurgarri. Otzan.
Baina maite dut, ondoren,
argitzen den zerua
berpizten den natura;
garbitze bat izan dela
sinisteko hautua.
Azkenaldian munduan
trumoi zakarrak nonahi…
berritze bat datorrela
sinistu nahi dut gaur, bai.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!