Beroketa sakon bat egin eta gero, izerdi patsetan zelaira atera ginen eta orduan bai iritsi zirela gure taldeko “patatxungak”: Mirari eta Cristina,beraien muletekin batera eseri eta beraien ahotsak bertan uzteko asmoarekin.Gogor ekin genion partidari eta minutuak pasa ondoren hasi ziren lehenengo aukerak sortzen, eta horrela iritsi zen Joanaren gola, eta bereala bukatu zen lehenengo zatia.Oraindik 45 minutu geratzen ziren baina gure fisikoa nabaritzen hasi zen eta Mireiaren odola ere etorri zen.
Beraiek aukerak izaten hasi ziren eta horrela iritsi zen berdinketa: 1-1.Baina guk gure fisikoa nabarituz gain bukaera arte dena eman genuen baina azkenean puntu batekin geratu behar izan genuen. Triste baina... eskerrak gure kapi Mireiak egindako napolitanak zeudela. Bai goxoak! Hurrengo astean aurkari zaila baina 3 puntuak etxera ekarriko ditugula ziur gaude.
Garrote neskak!