Beti bezala, presaka eta korrika, bazkaria ezin bukatuz iritsi ginen Usabalera. Eguraldi eder hori ikusita ia hartu genuen kostaldeko bidea...
Musika itzali, esan beharrekoak esan eta berotzeari ekin genion. Nahiz eta batzuk beroketan beste mundu batean egon, ondo ekin genion partidari. Orain arte eta astean zehar entrenatutakoa praktikan jartzen. Lehenengo zatian gehio kosta zitzaigun beraien zelaira iristea baina gure jokoan sinistuz, azkenean etorri ziren aukerak. Atsedenaldira 0-1. Bigarren zatia hobea izan zen jokuz, hala ere, bi jokaldi nahasiren bitartez berdinketa lortu zuten Ordiziarrek, 2-2. «El futbol es asi» esaten zuten batzuk.
Nahiz eta taldeko askok inpotentzia handiarekin etxeratu, pozik joan ginen jokoan eman genuen itxurarekin. Gero eta hobeto ulertzen gara elkar eta etorkizunerako horrelako partidak asko lagunduko digute bide honetik jarraitzen. Esaten den bezala, ez omen da galtzen, ikasten baizik.