Globo bat, leun sabairantz hegan ikusi nuen, berezko flotagarritasunagatik, geltokiko teilatuaren burdin estrukturari lotuta geratu zen arte. Umeak ostikoka, negarrez eta lizunka ziharduen: «Puxika hori nirea zen!», negar-zotinka. Atentzioa eman zidan haurrak iraganean denbora bat erabiltzeak. Aitak, lasaitzearren, esan zion goizero ikusiko zutela puxika eskolarako bidean. Antza haiek ere geltokia gurutzatzen zuten bidea laburtzeko. Nik etxerantz jarraitu nuen; lotura/binkulo, gorputzei eta pertenentzia-harremanei buruzko hausnarketetan.
Jabegotza ez da korporeoa, erlazionala baizik.