Hauxe da 'despedidea'

Lehen eskerrak irakurleei, idatzitakoak irakurri dituzuela esandakoei, bereziki gustatu zaizuela esandakoei (behar izaten baitugu, noizbehinka, paparra puzteko aitzakiaren bat). Baina, batez ere, eskerrik asko Atariako irakurlea zeinen askotarikoa den konturatuarazteagatik. Aitortzen dizuet askok harrituta utzi nauzuela eta zuetaz oso harro sentitu naizela, badakidalako zuentzat ez dela hain erraza euskaraz irakurtzea, baina hutsik egin gabe hor zaudetela. Eta aniztasun horretaz jabetzen nintzenean, beti etortzen zitzaidan amaren ahotsa gogora, «Denak entenditzeko moduan idatzi ezan», esanez. Gehienetan saiatu naiz amari kasu egiten eta gauzak entenditzeko moduan idazten, baina ez beti, amak ere badaki alaba gusturago ibiltzen dela arrastoz kanpo, agindutako bidean baino.

Eskerrak ez zaizkit nahikoa eta besarkada bana Atariako lantaldeari: Naiara, Eneritz, Itzea, Jon eta Iñigo (eta gainerako guztiak, noski, baina ni hauekin aritu naiz bereziki). Komunitatearen parte sentiarazteagatik, idatzitako artikulu bakoitzaren atzeko lana eskertzeagatik eta beti berandu entregatuta ere errietarik ez egiteagatik! Krixtoren altxorra zarete eskualdearentzat, ze duintasunez egiten duzuen lan, ze erreferentzialtasuna lortu duzuen eta ze bozgorailua zareten! Izen-abizenez sinatutakoetan saiatu naiz nire barruko suei eta munduko suei hitzak jartzen. Ahalegindu naiz mundu hau, herri hau eta gutasun/nitasun hau aldatzeko sentitzen dudan behar hori plazaratzen. Baina, batez ere, krixtoren altxorra zaretela diot, herrigintzako edozein asmo, proiektu edo egitarau zabaltzeko garaian beti hor zaudetelako.

Eta hortxe egingo dut topo berriz ere irakurleekin, kazetariekin, Atariako komunitate osoarekin: herrigintzan. Ahizpatasunetik, gorputzen, lurraren eta herrien burujabetza bidean, euskaratik herri hau koloreztatzen. Hortxe topatuko gara lokatzetan, beti lokatzetan. Eta nork daki, akaso, oraindik ere noizbait idatziko dut zertxobait izen-abizenez ere. Besarkada bana eta eutsi lurrari!