Interneten nabigatzen zabiltzala beste banner batek egin dizu salto. Bizi #BasqueExperience. Gutxitan egiten diozu kasu publizitateari, baina Basque Experience hori zer den jakin nahian, klik egin duzu spotean. Eusko Jaurlaritzaren Turismoko orri nagusira eraman zaitu, argazki eder eta paisaia liluragarriez hornitua bera. Leihotxo batek %100 Basque dio, erabateko euskal esperientziak biltzen dituen gunea. Ze noski, atal hori euskaraz adierazita inortxok ere ez zuen ulertuko, eta horrela bai, denok baikara basque. Zeure buruari berretsi diozu ez duzula askorik ulertzen marka identitate eta horrelakoez.
Eta zer diren gauzak, eguna amaitzerako Gasteizko alkatea agertu zaizu pantailan. Orduan akordatu zara Gasteiz hiri berdea izendatua izan zela — Green Capital mundura begira — , eta oraindik berde horretatik arrastorik ote duen galdetzen diozu zeure buruari.
Diozu gure identitate eta sor-markarik onena euskara dela, eta horrek itzulpen gutxi behar dituela
Kuriosoa egin zaizu azken urteetako joera hori, salgaia edo marka euskara eta ingelesaren arteko nahasketa izatea. Noski, ez zaude ingelesaren aurka; honetara ezkero ohartu zara hizkuntza aniztasuna aberastasuna dela, eta txikiak eta handiak elkar elikatu dezaketela. Alferrikakoa litzateke ukatzea, zer eta ingelesa gure egunerokoaren zati bat jaten ari denean.
Hala ere, zapore gazi-gozoa sortzen dizu propagandaren izenean gurea ez den hizkuntza bat erabiltzearenak. 'Noski, atzerritarrek ere uler dezaten... modernoagoa izan dadin... nazioartekoagoa...', esaten dizu zeure buruko deabrutxoak. Baina arrazoi horrek ez zaitu erabat ase.
Eta diozu ez ote dugun gehiegi begiratzen kanpora, barrura beharrean. Eta diozu ez ote dugun haize harroz saltzen gure hizkuntza mundura, oraindik etxeko lanak egiteko betarik hartu ez dugunean. Diozu turismoak ez duela salbatuko gure herria, nahiz eta batzuk horretan jo eta su tematzen diren. Diozu gure identitate eta sor-markarik onena euskara dela, eta horrek itzulpen gutxi behar dituela.