Ordua ez baita jendarteak adostutako parametro arbitrario bat baino. Gure neurtzeko premiak, naturaz beste antolatzeko premiak eragindako denbora unitate bat da. Diotenez, burdinbideak ekarri zuen denbora estandarizatzeko beharra. Geroztik, gure bizitza orduka, minutuka, segundoka zatitzen dugu eta ahaztu egiten zaigu izan zitekeela bestela ere. Esaterako, eguzkiaren ordutegiari jarraika erromatarrek sortutako lehen ordulariek, neguko solstizioan 44 minutuko orduak zituzten eta udakoan 75 minutukoak; horri esker, eguzkiari egokitzen zitzaizkion gure neurriak.
Gure bio-erlojuari bizkar emanda, zenbat urte betetzera iritsi garen kontatzen dugu bizitzan, ez zenbat bizitzaz bete ditugun urteak
Orain ez ote gabiltzan eguzkia gure neurrietan sartu nahian… Energia aurrezteko asmoz sortu zen ordu aldaketak hau izan dezake azken urtea: 2021ean finko uzteko ideia dabil aspaldian. Baina udako edo neguko ordutegian utzi? Gure bizimoldea naturaz beste antolatu dugun honetan, udako ordutegia komeni zaigu, bulego grisetik irtetean oraindik eguzki argi apur bat harrapatzeko. Nekazaritza logikak aldiz, eguzkiaren arabera antolatzen denak, negukoa eskatuko luke. Erabaki arbitrarioak politikoki hartzen dira.
Gainera, Espainiar Estatua ez dago eguzkiaren arabera dagokion ordu-eremuan. Francok 1940an Alemaniaren ordutegira aldatzea hautatu ez balu, Euskal Herrian bi ordu-eremu desberdin izango genituzke. Hain finkoa dirudien egitura une bakoitzeko kapritxoen arabera eraiki dela jakiteak laguntzen du apur bat malgutzen, gure egunerokoa ordutegi-taula zurrunen bidez antolatua ez bagenu.
Erlojupeko lasterketa bihurtu dugun egunerokoan, bihar, ordubete gehiago izango dugu, 60 minutu, 3.600 segundo. Orduak kontatzen dakigunetik, ordea, denbora galtzen dugu. Gure bio-erlojuari bizkar emanda, zenbat urte betetzera iritsi garen kontatzen dugu bizitzan, ez zenbat bizitzaz bete ditugun urteak. Pentsatu al duzu irabazitako ordu hori nola galdu? Ez utzi biharko etzi egin dezakezunik. Ordulari galdua atzeman daiteke, ordu galdua, aldiz ez. Baina denbora erlatiboa da, eta nik ordu hori ohartzeke pasa dakizun opa dizut. Total, Gorka Urbizuren poligrafoa hartuta, beti izango dugu aurretik iragana.