Mikel Egibar: «Giza eskubideen aldeko nire militantzia aldarrikatzen dut»

Jon Miranda Labaien 2016ko ekainaren 16a

Astearteko aurkezpenean parte hartu zuen Mikel Egibar zizurkildarrak. Aurreko astean, TATeko kideekin batera Suitzan izan zen tortura testigantza ematen.

Maiz tokatzen zaizu egin zizuten minaz hitz egitea?

Ez da erraza izaten horrelako uneak gogoratzea. Beste edozein traumarekin gertatzen den bezala, hasierako zauriak orbain bilakatzen dira gerora. Egin zidatena borrokatzeko indarrean bilakatu dut eta gaur egun giza eskubideen aldeko nire militantzia aldarrikatzen dut.

Aurreko astean Nekane Txapartegi bisitatu zenuen Zuricheko kartzelan.

Bizitzak horrelako bueltak ematen ditu. Berriz elkar ikusi genuen bederatzi urte pasa eta gero. Zalantzarik gabe, Nekane emakume indartsua da eta egoerari aurre egiteko sobera kemen du. Baina azpimarratu nahi dut, oso egoera zail eta larrian dagoela Suitzan. Momentu honetan 23 ordu ziegan ematen ditu, alabarekin egoteko aukera gutxi du eta ikusten duenean kristal baten atzetik bakarrik ikusten du. Zorionez, Geneban, Bernan eta Zurichen osatu dira Nekanerekiko elkartasun batzordeak.

Zergatik da Aritzak egindako lana garrantzitsua?

Tortura pairatu duen pertsona batentzat garrantzitsua da kontakizuna bera eta baita errekonozimendua. Iritsi behar gara momentu batera, non egin diren gehiegikeria guzti horiek, egia lortzeko batzorde baten esku egon behar diren. Ez dadila iniziatiba txikietan geratu, horrelako ekimenak instituzionalizatu nahi ditugu.

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!