Hodeien txirikordak laztantzen dit bekokia,
urre-liliek lurrintzen dizkidate oinak.
Arrano bat dabilkit inguruka
erpeak non pausatuko.
Hotzikara sentitu dut azalean.
Goizeko Izar ederra gauez lotsati dago
zeruertzean apal, besteen kantuak entzuten.
Dantza egin nahi nuke berarekin,
baina nire abaroak itzali egingo luke.
Inguru hauetan, burdinak eta haitzak
hunkituta daude esku indartsuen laztanez.
Bidezidorrean zehar hitz bat dator,
poema batetik eroria,
eta nire oinetan hartu du pausaleku.