«Ekintzetan belaunaldi ezberdinak nahastuta ibiltzen gara»

Asko aldatu al da Berastegi txikia zinenetik?

Ez nuke esango izugarri aldatu denik. Etxe batzuk eraiki dira; fisikoki horrek aldatu du. Horrek ekarri du bertako jendeak aukera izatea herrian gelditzeko. Gure aurreko belaunaldian jende dezentek alde egin behar izan zuen hemendik. Era berean, horrek eta autobiak ekarri dute hemen jaiotakoa ez den jendea hona bizitzera etortzea. Autobiak erosotasuna ematen du; ordu erdian Donostian eta Iruñean zaude. Gainontzean, nik uste bizimodua aldatu dela leku guztietan, eta hemen ere bai. Gu txikiak ginenean ez zegoen herritik mugitzeko halako ohiturarik, bizi gehiago egiten zen herrian.

Inoiz pentsatu al duzu herria utzi eta beste norabait joatea?

Ez, inola ere ez. Donostian egiten dut lana, eta niretzat hona etortzea nire txokora etortzea da. Nire herria, familia, lagunak... Dena hemen daukat. Donostian bizi izan nintzen lan kontuengatik; baditu bere gauza onak, eta ulertzen dut jendeak asfaltoa behar izatea, baina nik ez. Gainera, iruditzen zait umeak beste askatasun batekin hazten direla.

Zer azpimarratuko zenuke Berastegitik?

Paisaia, bakea... Niri, edozein pertsona ikusten badut, berarekin hitz egiten gelditzea gustatzen zait. Etxetik atera eta edonora joanda ere beti duzu elkarrizketa; berdin du zer adinetakoa den. Eta antolatzen diren ekintzetan ere belaunaldi ezberdinak nahastuta ibiltze hori.

Zuk hainbat taldetan parte hartu duzu eta hartzen duzu. Nola bizi duzu hori?

Nik uste dut herri honetan dauden elkarte guztietatik pasatu naizela, eta orain ere banago. Askotan aditzen da: ez da ezer egiten. Zeinek egitea espero dugu, bada? Horrek haserretzen nau. Nik beti argi izan dut zerbait nahi badut egin egingo dudala, eta ea nor dagoen prest nirekin egiteko. Nik beti baiezkoa eman dut, eta gustatzen zaidan bezala guk pauso bat ematen dugunean herritarrek parte hartzea, iruditzen zait herrian zerbait antolatzen denean guk ere parte hartu behar dugula.