«Borroka existentziala da hemen egunerokoa; ez naiz subjektu»

Erabiltzailearen aurpegia Berria 2016ko ira. 23a, 10:36
Apirilean Suitzan atxilotu zutenetik, preso dute Txapartegi. Tortura frogei bizkar eman eta estradizioa baimentzea «gero eta zailago» izango dutela dio: «Horko elkartasunak bultzatuko du hemen justizia».

Apirilean atxilotu zutenetik, Suitzan dute preso Nekane Txapartegi (Asteasu, Gipuzkoa). 1999an atxilotu zuten, eta torturatu egin zutela salatu zuen. Hala baieztatu berri du Eusko Jaurlaritzak sustatuta Paco Etxeberria auzi medikuaren lantaldeak egindako txostenak. 18/98 auzian zigortu zuten, baina ihes egin zuen, eta Espainiak haren aurkako estradizio eskaera egin dio Suitzari. Erantzunaren zain dagoela erantzun ditu BERRIAren galderak, idatziz. Bihar, haren aldeko manifestazioa egingo dute, Bernan (Suitza).

Zein da orain zure egoera, estradizio prozesuari dagokionez?

Ia sei hilabete iragan diren arren, erantzunaren zain nago oraindik. Estradizioaren aurkako argudioak aurkeztu genituen, baita torturatua izan nintzeneko agiri mordoa ere. Eta, horrekin batera, asilo politikoa eskatu nuen. Baina Suitza ez da modu aktiboan tortura salaketa ikertzen ari; guk eta Espainiako Estatuak bidali txostenak ikertzera mugatu da.

Paco Etxeberriak aurkeztutako txostenaren harira, AI Amnesty International, OMCT eta giza eskubideen aldeko beste zenbait eragilek ni ez estraditatzeko eskatu berri diote Suitzari. Beraz, Suitzak froga horiei guztiei muzin egin eta erabaki politikoa hartzea gero eta zailago izango duelakoan nago. Hala eginez gero, NBEren torturen prebentziorako batzordeak edo Europako Giza Eskubideen Auzitegiak Suitza zigortzeko arriskua hartuko luke.

Zer bizi baldintzatan zaituzte?

Kapitalismoaren sistema patriarkala errepikatu eta areagotu egiten da espetxean. Bakartzea eta elkartasun lokarrien haustura bilatzen dute. Harreman afektibo, politiko, kultural, sozial eta sexualak moztuak ditut. Anulazioa, kontrola, debekua eta zigorra dira espetxeko baldintzen oinarri. Dena gutxieneko bizi baldintzetara murriztua dago: egunean ordubeteko patioa; asteburuetan, 23 ordu edo gehiago itxita; dutxatzeko aukera astean bitan bakarrik; gutunak zentsuratuta; liburuak edo musika sartzea debekatuta; eguneroko ziega kontrolak; bisitak astegunez, ordubetekoak, kristalarekin... Janari eta beste ateko zulotik ematen dizkigute, eta eskari guztiak eskutitz bidez egin behar dira. Ez dago erabakitzeko edo autonomiarako aukerarik, ez naiz subjektu. Borroka existentziala da hemengo egunerokoa.

Jarraitu elkarrizketa irakurtzen BERRIA egunkarian.

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!